Aristolochia leuconeura
-
Wieloletnie pnącze o zdrewniałych pędach, w okresie spoczynku może gubić liście
-
Pedy dorastają do 5 m długości
-
Roślina o dekoracyjnych liściach, korze oraz kwiatach
-
Stanowisko jasne, ale nie w pełnym słońcu
-
Podlewanie umiarkowane
-
Minimalna temperatura: około -3°C (strefa mrozoodporności od 9 b do 11 b)
-
Pochodzi z obszarów Ameryki Środkowej.
Gatunek z rodziny kokornakowatych (Aristolochiaceae).
Aristolochia leuconeura to szybko rosnące pnącze o drewniejących łodygach, których długość może dochodzić do 5 m. Wymaga mocnych i stabilnych podpór, wokół których może owijać się pędami i piąć ku górze.
Liście mają kształt sercowaty i tak jak u innych gatunków kokornaku są bardzo okazałe, mają 10–17 cm długości oraz 7–15 cm szerokości. Liście są ciemnozielone, skórzaste o wyraźnym żyłkowaniu, w żółtym kolorze. W okresie spoczynku roślina zrzuca liście, ukazując bardzo dekoracyjną korę.
Pnącze kwitnie w okresie letnim. Kwiatostany zebrane w grona pojawiają się w dolnych partiach rośliny, na zdrewniałych pędach. Są obupłciowe, koloru ciemnoczerwonego z wyraźnym żółtym nakrapianiem. Są owadopylne. Owocem kokornaku jest torebka.
Ze względu na dekoracyjne liście i korę, a także ciekawe, choć nie tak okazałe, jak u innych przedstawicieli tej rodziny- kwiaty, roślina jest często stosowana jako ozdobne pnącze.
W uprawie kokornak wymaga gleb żyznych i przepuszczalnych.
