Aristolochia leuconeura

 

• Wieloletnie pnącze o zdrewniałych pędach, w okresie spoczynku może gubić liście 

• Pedy dorastają do 5 m długości

• Roślina o dekoracyjnych liściach, korze oraz kwiatach

• Stanowisko jasne, ale nie w pełnym słońcu

• Podlewanie umiarkowane 

• Minimalna temperatura: około -3°C (strefa mrozoodporności od 9 b do 11 b) 

• Pochodzi z obszarów Ameryki Środkowej.

 

Gatunek z rodziny kokornakowatych (Aristolochiaceae).

Aristolochia leuconeura to szybko rosnące pnącze o drewniejących łodygach, których długość może dochodzić do 5 m. Wymaga mocnych i stabilnych podpór, wokół których może owijać się pędami i piąć ku górze.

Liście mają kształt sercowaty i tak jak u innych gatunków kokornaku są bardzo okazałe, mają 10–17 cm długości oraz 7–15 cm szerokości. Liście są ciemnozielone, skórzaste o wyraźnym żyłkowaniu, w żółtym kolorze. W okresie spoczynku roślina zrzuca liście, ukazując bardzo dekoracyjną korę.

Pnącze kwitnie w okresie letnim. Kwiatostany zebrane w grona pojawiają się w dolnych partiach rośliny, na zdrewniałych pędach. Są obupłciowe, koloru ciemnoczerwonego z wyraźnym żółtym nakrapianiem. Są owadopylne. Owocem kokornaku jest torebka.

Ze względu na dekoracyjne liście i korę, a także ciekawe, choć nie tak okazałe, jak u innych przedstawicieli tej rodziny- kwiaty, roślina jest często stosowana jako ozdobne pnącze.

​

W uprawie kokornak wymaga gleb żyznych i  przepuszczalnych.

​